۲۶ سال پیش سازمان ملل متحد با هدف تصریح اهمیت خانواده روز ۱۵ می را “روز جهانی خانواده” نامگذاری کرد.ند.
ریچارد باخ میگوید :
حلقه ای که خانواده ی حقیقی تو را بهم می پیوندد، هم خونی نیست، بلکه احترام و شادمانی است که نسبت به زندگی یکدیگر دارند.
کریستین بوبن میگوید :
گفتار است که آدم‌ها را به هم پیوند می‌دهد و از هم جدا می‌کند. گفتار است که خانواده‌ها را می‌‌سازد.
افلاطون میگوید :
بزرگترین خردمندی، خرد و معرفتی است که به تنظیم امور خانواده و اجتماع مربوط است و آن، تسلط بر خود و حق طلبی و اعتدال نامیده می شود.
بنجامین فرانکلین میگوید :
کسانی را می شناسیم که برای آرایش ظاهری و داشتن لباسی گرانمایه، شکم خود را گرسنه نگاه داشته و خانواده خود را در تنگدستی می گذارند و برای فریب دادن چشم دیگران، خود را دچار رنج و محنت می کنند.
آنتونی رابینز میگوید :
اگر فکر کنید که کار، یعنی زحمت و مشقت محض و وسیله ای برای تامین معاش خانواده، به احتمال زیاد، چیزی بیش از آن هم گیرتان نخواهد آمد.
ناپلئون بناپارت میگوید :
مردی را در نظر بگیرید که در غربت و دور از خویشاوندان و خانواده خود زندگی می کند. چنین مردی به طور حتم نیاز به نوعی دلبستگی دارد تا جای علاقه پدر و برادرش را بگیرد. اینجاست که عشق می آید و این گونه مزایا را به او تقدیم می کند.
توماس جفرسون میگوید :
شادترین لحظه های زندگی ام اندک زمانی بود که در خانه و در آغوش خانواده ام سپری کردم.
ویکتور هوگو میگوید :
گسیختن رشته ی علایق فرزندی، غریزه ی برخی از خانواده های بینوا است.
جرج برنارد شاو میگوید :
یک خانواده شاد چیزی جز یک بهشت زودرس نیست.
دزموند توتو میگوید :
شما خانواده خود را انتخاب نمیکنید آن‌ها هدیه خدا به شما می‌باشند، همان‌طور که شما هدیه به آن‌ها می‌باشید.
